The day after… Elfstedentocht 1997

Door SB uit Goinga

Ik ben opgegroeid in Roodkerk, vlakbij de Elfstedenroute. In ’85 en ’86 reden we heen en weer van de tv naar de vaart bij Altsjerk. De dag na de Tocht ging ik met mijn vader op schaatsen naar Dokkum. Je kon aan het ijs zien dat er heel veel mensen over heen hadden geschaatst en mijn vader vond dat ik de ‘day after’ moest meemaken en dat deed je dan natuurlijk op de schaats. Ik was veertien jaar en bij het keerpunt in Dokkum schaatste ik vloekend en tieren van de pijn aan mijn voeten achter hem aan naar huis. Hij was een echte schaatser, ik uiteindelijk ook wel maar hé, ik was veertien en een puber.

Als ik terugkijk op die periode, op houtjes schaatsen op smalle slootjes, deelnemen aan schoolwedstrijden, het lijkt allemaal zo zorgeloos. Je kunt wel zeggen dat wij Boomsma’s iets met schaatsen hebben. Kortgeleden hebben we zelfs nog twee kruisjes ontdekt van mijn opa tussen zijn spulletjes. Mijn dochter moest een werkstuk maken en heeft dit gedaan over mijn opa. We vonden in een kistje naast de kruisjes ook nog de oude stempelkaarten, helaas staan hier geen data op dus we zullen nooit precies weten wanneer hij de Elfstedentocht gereden heeft. Mijn vader heeft in ’63 meegedaan maar is van het ijs gehaald, het was echt een hel zegt hij. Mijn dochter vond het trouwens allemaal wat minder spannend dat we een kruisje en een stempelkaart vonden van mijn opa. Die herinnering delen is dus echt wel van belang als we willen dat toekomstige generaties de Elfstedentocht leert kennen.